با شنیدن نام مرواریدهای پرورشی ژاپن به یاد «میکی موتو» Mikimoto افتاده و تصویری از مرواریدهای سنتی فوقالعاده درخشان و بهطورکامل مدور Akoya به رنگهای سفید و رز صورتی در اندازههای ۲ تا ۸ میلیمتری در ذهنمان نقش میبندد. در هر حال این Kokichi Mikimoto دورهگردی سبزی فروش و فروشنده مواد غذایی بوده است که سرانجام در سال ۱۹۱۹ توانست تکنیک پرورش مروارید را متداول و مرسوم سازد.
او با قرار دادن مهرههایی در داخل صدف Pinctado Martensii، مرواریدهای مدوری را تولید نمود که امروزه «اکویا» نامیده میشوند. با وجود آن که مرواریدهای «اکویا» اهمیت ویژهای داشته و برتری خود را نسبت به سایر مرواریدها حفظ نمودهاند، اما امروز مرواریدهای پرورشی دیگری در ژاپن عرضه میشوند که خصوصیات بهطورکامل متفاوتی دارند.
- تاریخچه History & Romanc
در اواخر سال ۱۸۰۰، «میکی موتو» با قراردادن مهرههایی در درون صدفهای موردنظر خود، فعالیتش را در زمینه پرورش مروارید آغاز نمود و پس از سالها تلاش، به خاطر پرورش مرواریدهای بسیار مرغوب و مطابق با اصول استاندارد آوازه و شهرتی جهانی یافت.
مرواریدهای طبیعی سابقهای هزار ساله دارند، از این رو «روح نهفته در صدف» پنداشته میشوند.با این وجود مرواریدهای پرورشی با داشتن ۱۰۰ سال قدمت نیز در ادبیات عامیانه از جایگاه ویژهای برخوردارند. به طوری که به عنوان نمونه مباحث در پزشکی برای معالجه بیماریهای خاص شکم کاربرد یافتهاند.اکثر مشتریان، مرواریدهای پرورشی ژاپن را سنگ تولد ماه ژوئن میپندارند که اهمیت آن به مراتب بیش از دیگر سنگهای تولد این ماه، مانند «سنگ ماه» Moon Stone و الکساندریت Alexandrite است.
- کیفیت Qualities
از آنجا که آب شور موجود در خلیجها و مصب رودخانههای ژاپنی، بسیار خنکتر و سردتر از سایر آبهای دیگر کشورهای پرورشدهنده مروارید است، شکلگیری لایههای فشرده و فوقالعاده نازک مروارید به راحتی امکانپذیر شده و تحت تاثیر آن مرواریدهایی با دوام و زیبا به وجود میآیند.
در صورتی که برودت و سردی آب بیش از میزان معمول باشد، مرواریدهای با دوامتر و زیباتری تولید میشوند. از طرفی علاوه بر تأثیر درجه حرارت آب، پاکی آن نیز در ایجاد مرواریدهایی بسیار مرغوب عامل مؤثری قلمداد میشود. ترکیب دو عامل مزبور توانسته است زمینهساز یک قرن پرورش مروارید در ژاپن شده و این کشور را به شهرت برساند.
مرواریدهای پرورشی اکویا محصول مهرههایی هستند که در درون صدفها قرار داده میشوند. نکته قابل ذکر در اینجا آن است که خود مهرهها نیز، در شکلگیری مرواریدهای پرورش نقش مؤثری را ایفا میکنند، لذا کاربرد مهرههایی عالی، اساس تشکیل مرواریدهای گرانبها تلقی میشود و مدور بودن مروارید درجه غلظت و فشردگی Nacre به ساختار مهره بستگی دارد. بهطورمعمول مرواریدهای «اکویا» در اندازههای ۲ تا ۸ میلی متری یافت میشوند، اما امکان نمونههای ۱۱ میلیمتری آن نیز وجود دارد.
از طرفی اندازه مروارید به قطر مهرهها نیز ارتباط دارد. از آنجا که بهطور تقریبی ۳ سال طول میکشد تا «ناکرهایی» ۵ میلیمتری تولید شوند، از مهره هایی با قطر ۵ میلیمتر استفاده میشود، که در مقایسه با اندازه نهایی مرواریدهای پرورشی کوچکتر به نظر میرسد.
هنگامی که مهرهها درون صدفها جای میگیرند، هرگونه تغییری امکانپذیر است. از این رو احتمال بیرون رانده شدن مهرهها از صدفها و مرگ آنان وجود دارد ضمن آن که ممکن است «ناکرها» نیز رنگشان را از دست بدهند.
از جمله دیگر مرواریدهای پرورشی ژاپن که در رده بعد از «اکویا» قرار میگیرند، «باروکها» هستند. برخی نمونههای دیگر مروارید باروک Baroque دارای هسته مرکزی نیستند. ممکن است آنها مرواریدهای «فرش واتر» حاوی بافت هستهای باشند و یا مانند مرواریدهای دیگر «کشیkeshi» هیچ گونه هستهای در آنها وجود نداشته باشد، که بتوان چگونگی تشکیل مروارید را براساس آن توضیح داد.
مرواریدهای «کشی Keshi» نتیجه فرعی فعالیتهای پرورش مروارید محسوب میشوند. صدف «مالسک Mallusk» به تنهایی شکلدهنده همان مرواریدی است که در شرایط عادی، مروارید طبیعی نامیده میشوند. باروکهای معمول تولید شده تحت تأثیر جریان مزبور با داشتن سطحی صاف، فوقالعاده شفاف و درخشان به نظر میرسند و در کنار مرواریدهای کشی، قیمتهایی متفاوت با بهای مرواریدهای اکویا را به نمایش میگذارند.
دیگر مرواریدهای پرورشی ژاپن شامل مرواریدهای طلایی هم اندازه «ساوت سی Amami golds» هستند که دور از ساحل جزیره Amamioshima ، پرورش داده میشدند. این مرواریدها در اندازههای ۸ تا ۱۰ میلیمتری در دسترس بوده و بزرگتر از اکویا هستند که نتیجه حضور در آبهای گرمتر بوده و تحت تاثیر ناکرهای ضخیمتر تولید میشوند.
ژاپن همچنین مرواریدهای پرورش فرش واتر را نیز عرضه میکند. مرواریدهای Lake Biwa ، در سال ۱۹۷۰ در قالب بافت Mante پرورش مییافتند و سپس از مدت زمانی شهرت یافتند. اما در اواسط سال ۱۹۸۰، ساحل دریاچه با ازدحام شدید جمعیت مواجه شد و آلودگی منطقه صدفهای «مالسک» را در تولید مروارید ناتوان ساخت به طوری که دیگر امکان پرورش مروارید میسر نبود. Biwa در زمینه پرورش مرواریدهای فرش واتر تا درجهای پیش رفت که حتی چینیان مرواریدهای فرش واتر خود را از راه ژاپن عبور میدادند تا بدین طریق از برچسب Biwa برای مرواریدهایشان بهرهمند شدند.
امروزه مرواریدهای پرورش فرش واتر در اندازههای ۱۵ میلیمتری تولید میشوند و به طور طبیعی رنگشان صورتی است. میزان عرضه آنها محدود اما از کیفیتی بسیار مرغوب هستند.